De uitvaartfiets
Van de zomer deed ik de uitvaart van een familielid in Amsterdam. Een uitvaart organiseren kun je natuurlijk overal. De reistijd maakt dat echter soms erg onvoordelig, maar als ik tijd heb doe ik op verzoek ook regelmatig uitvaarten buiten de regio. Dus toen mijn nichtje belde of ik tijd had hen te helpen met de uitvaart van haar schoonmoeder, begaf ik mij op avontuur in Broek in Waterland en Amsterdam.
Het was prachtig weer en zo met familie samen iets organiseren heeft iets heel eigens. Ook al zie je elkaar niet zo vaak, het is wel familie en je kent elkaar toch al je hele leven lang. Het werd een hele intieme, warme, sfeervolle en ontspannen dag. In het verhaal van deze eZine staat die dag en de uitvaartfiets die we in die uitvaart gebruikten centraal.
De uitvaartfiets
De uitvaartfiets is eigenlijk een bedrieglijke naam. Want wat is dat eigenlijk ? Het is niet meer dan een aanhanger om een uitvaartkist of opbaarplank op te kunnen zetten en zo een lichaam van je overleden dierbare op de fiets te kunnen vervoeren. Je kunt zo’n aanhanger huren en hem aan een willekeurige fiets hangen.
Marieke was een verknocht fietser. De mogelijkheid haar op de fiets naar de begraafplaats te brengen was daarom in een oogwenk gemaakt. Zo werd Marieke in de zomer van 2013 op de uitvaartfiets van het huis van haar zoon in Broek in Waterland naar de Nieuwe Noorder Begraafplaats in Amsterdam gebracht.
Thuis
In het huis van de zoon hadden we Marieke ’s ochtends opgebaard. Er was gelegenheid voor intimi om afscheid van Marieke te nemen. Daarna werd de kist gesloten. Een biologisch catering bedrijf voorzag iedereen van een heerlijke lunch en serveerde de binnendruppelende mensen koffie, thee en vruchtensappen. Het was mooi weer en huis en tuin waren in gebruik. Er werd tijd uitgetrokken Marieke te herdenken. Daarvoor verzamelden we ons allen in de huiskamer. Er heerste een hele ontspannen, fijne sfeer.
De fietsreis
Wij bonden de kist vast op de aanhanger. Voordat wij het wisten en goed en wel de eerste gasten op een fiets hadden geïnstalleerd, sjeesde de jongens er al met hun moeder vandoor. De zorgvuldig uitgestippelde route aan hun laars lappend, met achterlating van de rest van het gezelschap.
Het gezelschap aan hun lot overlatend, sjeesde ik weer achter de jongens aan om hen terug te halen en de afgesproken route op te pikken. Toen ik ze een stukje verderop trof hadden ze natuurlijk al wel in de gaten dat er iets niet klopte en wij fietsten gedrieën een stukje terug.
De brug
Om naar Amsterdam Noord te komen, moesten we een provinciale weg oversteken. Er was wel een tunneltje onder de weg door, maar het bochten werk er naar toe was onmogelijk te nemen met een tandem plus aanhanger. Maar hoe heerlijk is dan een dorp. De brugwachter was bereid, op mijn telefonische teken, voor onze oversteek, de slagbomen op de provinciale weg naar beneden te doen, zodat onze stoet geen langsrazend verkeer hoefden te trotseren. Even stond de wereld voor Marieke stil !
Aan de overkant van de weg, sloegen wij de smalle idyllische weg langs een kanaal in, die ons tot de begraafplaats bracht. Wij parkeerden onze fietsen, maar Marieke werd door haar jongens met de tandem aan de hand, helemaal op de fiets naar haar laatste rustplaats begeleid.
Meer weten? Bel 06-20 40 5561 of mail.